微招（梅）

微招（梅）原文：

在前两句诗曲尽秋柳妙处的基础上，诗人在末两句又进一步抒写了内心的情思。春天时节，柳色青青，柔条依依，人们常折柳以表惜别之情，如今秋柳这般萧疏，它那衰黄的枝条显然已不可能系住离亲别友的游子行人了，可是，曾几何时，当柳树扬花吐絮，它曾撩起多少诗人才女的诗意啊！《世说新语·言语》载：“谢太傅寒雪日内集，与儿女讲论文义，俄而雪骤，公欣然曰：‘白雪纷纷何所似？’兄子胡儿曰：‘撒盐空中差可拟。’兄女曰：‘未若柳絮因风起。’公大笑乐。即公大兄无奕女（谢道韫），左将军王凝之妻也。”谢道韫以飞絮比雪，应声成佳句，后世遂用“咏絮才、咏雪才、柳絮才、谢女才”等称扬工于吟诗的女子，或指其才华。此处女诗人反用此典，以雪比飞絮，“飞香”二字，又点化了李白“瑶台雪花数千点，片片吹落春风香”之句，显得更为凝练优美，使读者仿佛嗅到杨柳吐絮飞花时节的清香。显然，诗人是以谢女自况而又并不逊色的。无怪乎王士祯闻此诗，因作《秦淮杂诗》云：“十里秦淮水蔚蓝，板桥斜日柳毵毵。栖鸦流水空萧瑟，不见题诗纪阿男。”盖赏其风神也。
下片　　下片从动态方面写词人即景生情，极富空灵之美。
在亭子里能看到长江南北上百里、东西三十里。波涛汹涌，风云变化不定。在白天，船只在亭前来往出没；在夜间，鱼龙在亭下的江水中悲声长啸。景物变化很快，令人惊心骇目，不能长久地欣赏。能够在几案旁边欣赏这些景色，抬起眼来就足够看了。向西眺望武昌的群山，（只见）山脉蜿蜒起伏，草木成行成列，烟消云散，阳光普照，捕鱼、打柴的村民的房舍，都可以一一数清。这就是把亭子称为“快哉”的原因。到了(...)
此词写途中马上耳目所接，天净、鸿鸣、钟响、夕曛，莫不匆匆一时过去。无意于渲染，而彩色缤纷。下片“夕曛”句以下，均写落日，缴足“晚次”题意。“留一抹、枣林红”，色彩绚丽，意境幽美。
文章之奇，在于通篇只是记言。既无一句人物外貌、举止、行为、心态之类的描写，也无任何环境烘托或细节刻画，只紧扣题目中一个“问”字 ，主要写赵威后的七次提问，就鲜明而传神地勾画出一位洞悉别国政治民情、明察贤愚是非、具有高度民本主义思想的女政治家形象。写七问又非一气连问，而是笔法富于变化顿挫。开始会见齐使，尚未拆开齐王来信，就连珠炮似的连发三问：“年成还不错吧？百姓也平安无事吧？齐王也还健康宁泰吧？”活画出她的坦率爽直，不拘常规的气度以及她对问题的关切。
户大嫌甜酒，才高笑小诗。
在大自然众多的产儿中，雪可谓得天独厚。她以洁白晶莹的天赋丽(...)
词一开头就说”五里滩头风欲平，张帆举棹觉船轻”。五里滩，是这条河上的一个地名，“头”是方位词，它说明船已开到(...)

微招（梅）拼音解读：

zài qián liǎng jù shī qǔ jìn qiū liǔ miào chù de jī chǔ shàng ，shī rén zài mò liǎng jù yòu jìn yī bù shū xiě le nèi xīn de qíng sī 。chūn tiān shí jiē ，liǔ sè qīng qīng ，róu tiáo yī yī ，rén men cháng shé liǔ yǐ biǎo xī bié zhī qíng ，rú jīn qiū liǔ zhè bān xiāo shū ，tā nà shuāi huáng de zhī tiáo xiǎn rán yǐ bú kě néng xì zhù lí qīn bié yǒu de yóu zǐ háng rén le ，kě shì ，céng jǐ hé shí ，dāng liǔ shù yáng huā tǔ xù ，tā céng liáo qǐ duō shǎo shī rén cái nǚ de shī yì ā ！《shì shuō xīn yǔ ·yán yǔ 》zǎi ：“xiè tài fù hán xuě rì nèi jí ，yǔ ér nǚ jiǎng lùn wén yì ，é ér xuě zhòu ，gōng xīn rán yuē ：‘bái xuě fēn fēn hé suǒ sì ？’xiōng zǐ hú ér yuē ：‘sā yán kōng zhōng chà kě nǐ 。’xiōng nǚ yuē ：‘wèi ruò liǔ xù yīn fēng qǐ 。’gōng dà xiào lè 。jí gōng dà xiōng wú yì nǚ （xiè dào yùn ），zuǒ jiāng jun1 wáng níng zhī qī yě 。”xiè dào yùn yǐ fēi xù bǐ xuě ，yīng shēng chéng jiā jù ，hòu shì suí yòng “yǒng xù cái 、yǒng xuě cái 、liǔ xù cái 、xiè nǚ cái ”děng chēng yáng gōng yú yín shī de nǚ zǐ ，huò zhǐ qí cái huá 。cǐ chù nǚ shī rén fǎn yòng cǐ diǎn ，yǐ xuě bǐ fēi xù ，“fēi xiāng ”èr zì ，yòu diǎn huà le lǐ bái “yáo tái xuě huā shù qiān diǎn ，piàn piàn chuī luò chūn fēng xiāng ”zhī jù ，xiǎn dé gèng wéi níng liàn yōu měi ，shǐ dú zhě fǎng fó xiù dào yáng liǔ tǔ xù fēi huā shí jiē de qīng xiāng 。xiǎn rán ，shī rén shì yǐ xiè nǚ zì kuàng ér yòu bìng bú xùn sè de 。wú guài hū wáng shì zhēn wén cǐ shī ，yīn zuò 《qín huái zá shī 》yún ：“shí lǐ qín huái shuǐ wèi lán ，bǎn qiáo xié rì liǔ sān sān 。qī yā liú shuǐ kōng xiāo sè ，bú jiàn tí shī jì ā nán 。”gài shǎng qí fēng shén yě 。
xià piàn 　　xià piàn cóng dòng tài fāng miàn xiě cí rén jí jǐng shēng qíng ，jí fù kōng líng zhī měi 。
zài tíng zǐ lǐ néng kàn dào zhǎng jiāng nán běi shàng bǎi lǐ 、dōng xī sān shí lǐ 。bō tāo xiōng yǒng ，fēng yún biàn huà bú dìng 。zài bái tiān ，chuán zhī zài tíng qián lái wǎng chū méi ；zài yè jiān ，yú lóng zài tíng xià de jiāng shuǐ zhōng bēi shēng zhǎng xiào 。jǐng wù biàn huà hěn kuài ，lìng rén jīng xīn hài mù ，bú néng zhǎng jiǔ dì xīn shǎng 。néng gòu zài jǐ àn páng biān xīn shǎng zhè xiē jǐng sè ，tái qǐ yǎn lái jiù zú gòu kàn le 。xiàng xī tiào wàng wǔ chāng de qún shān ，（zhī jiàn ）shān mò wān yán qǐ fú ，cǎo mù chéng háng chéng liè ，yān xiāo yún sàn ，yáng guāng pǔ zhào ，bǔ yú 、dǎ chái de cūn mín de fáng shě ，dōu kě yǐ yī yī shù qīng 。zhè jiù shì bǎ tíng zǐ chēng wéi “kuài zāi ”de yuán yīn 。dào le (...)
cǐ cí xiě tú zhōng mǎ shàng ěr mù suǒ jiē ，tiān jìng 、hóng míng 、zhōng xiǎng 、xī xūn ，mò bú cōng cōng yī shí guò qù 。wú yì yú xuàn rǎn ，ér cǎi sè bīn fēn 。xià piàn “xī xūn ”jù yǐ xià ，jun1 xiě luò rì ，jiǎo zú “wǎn cì ”tí yì 。“liú yī mò 、zǎo lín hóng ”，sè cǎi xuàn lì ，yì jìng yōu měi 。
wén zhāng zhī qí ，zài yú tōng piān zhī shì jì yán 。jì wú yī jù rén wù wài mào 、jǔ zhǐ 、háng wéi 、xīn tài zhī lèi de miáo xiě ，yě wú rèn hé huán jìng hōng tuō huò xì jiē kè huà ，zhī jǐn kòu tí mù zhōng yī gè “wèn ”zì ，zhǔ yào xiě zhào wēi hòu de qī cì tí wèn ，jiù xiān míng ér chuán shén dì gōu huà chū yī wèi dòng xī bié guó zhèng zhì mín qíng 、míng chá xián yú shì fēi 、jù yǒu gāo dù mín běn zhǔ yì sī xiǎng de nǚ zhèng zhì jiā xíng xiàng 。xiě qī wèn yòu fēi yī qì lián wèn ，ér shì bǐ fǎ fù yú biàn huà dùn cuò 。kāi shǐ huì jiàn qí shǐ ，shàng wèi chāi kāi qí wáng lái xìn ，jiù lián zhū pào sì de lián fā sān wèn ：“nián chéng hái bú cuò ba ？bǎi xìng yě píng ān wú shì ba ？qí wáng yě hái jiàn kāng níng tài ba ？”huó huà chū tā de tǎn lǜ shuǎng zhí ，bú jū cháng guī de qì dù yǐ jí tā duì wèn tí de guān qiē 。
hù dà xián tián jiǔ ，cái gāo xiào xiǎo shī 。
zài dà zì rán zhòng duō de chǎn ér zhōng ，xuě kě wèi dé tiān dú hòu 。tā yǐ jié bái jīng yíng de tiān fù lì (...)
cí yī kāi tóu jiù shuō ”wǔ lǐ tān tóu fēng yù píng ，zhāng fān jǔ zhào jiào chuán qīng ”。wǔ lǐ tān ，shì zhè tiáo hé shàng de yī gè dì míng ，“tóu ”shì fāng wèi cí ，tā shuō míng chuán yǐ kāi dào (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

词一开头就说”五里滩头风欲平，张帆举棹觉船轻”。五里滩，是这条河上的一个地名，“头”是方位词，它说明船已开到(...)
莎：蓑，草衣。“莎“”蓑“音同借用。杜甫《春日江村》五首之一：“农务村村急。“惭愧：感幸之辞，犹说“侥悻“。旧历四月间，有时天气转冷，谓之“麦秀寒”。馌：往田里送饭。《诗经·豳风·七月》：(...)
①杭苇：语出《诗·卫风·河广》：“一苇杭之。”苇原指草束，引申(...)

相关赏析

全词以离愁别恨为中心，线索明晰而内蕴，上下两片浑成一体而又层层递进，感情的抒发和情绪的(...)
落花如梦凄迷，
歇拍三句申说为何要以美酒断送秋。“万事到头都是梦”是化用宋初潘阆“万事到头都是梦，休嗟百计不如人”句意。“明日黄花蝶也愁”反用唐郑谷咏《十日菊》中“节去蜂愁蝶不知，晓庭还绕折残枝”句意，意谓明(...)
全词以离愁别恨为中心，线索明晰而内蕴，上下两片浑成一体而又层层递进，感情的抒发和情绪的(...)
“凭栏久”承上，意谓上述景物，均是凭栏(...)

作者介绍

路斯京 路斯京，字翰宗，号玉山，毕节人。诸生。