西江月（为范南伯寿）

西江月（为范南伯寿）原文：

紧接二句则由“梅破”，写到梅开。梅花开得那样早，那样突然，夜深时嗅到一阵暗香，没能(...)
逶迤傍隈隩，迢递陟陉岘。
雾猪泉：位于安徽萧县皇藏峪北部雾猪山下。泉水微温，四季畅流。如适雨季，清水喷涌，颇为壮观。传说古时某人赶着一群猪经过此地，猪干渴而拱地，一母猪竟拱出水来，成为一泉，遂得名“母猪泉”，后讹传为雾猪泉。宋代时苏东坡知徐州时，曾祈雪于此。苏轼曾另有一首诗《祈雪雾猪泉出城马上作赠舒尧文》蛇医：即蛇蜴，类似大蜥蜴，旧说蛇蜴与兴风作雨的龙为亲家。衔冰取雹：意为蛇医求雨应验。苍鹅句：苍灰色的鹅无辜被杀，横在盘中作为祈雪的供品。雷车：传说中雷神降雨时乘坐的天车。前年太守句：指徐州前任太守傅钦之曾祷此泉得雨。归国：回归京城。淇园绿：显赫政绩的代名词。《诗经·卫风·淇奥》一诗是卫人歌颂政绩显赫(...)
为我沾衣。
（李嗣源领番卒子上，云）大小军卒，赶着这白兔儿。我有心待不赶来，可惜了我那枝艾叶金鈚箭去了。如今赶到这潞州长子县荒草坡前，不见了白兔，则见地下插着一枝箭。左右，与我拾将那枝箭来，插在我这撒袋中。（李嗣源做见正旦科，云）奇怪也！兀那道旁边一个妇女人，抱着一个小孩儿，将那孩儿放在地上，哭一回去了；他行数十步可又回来，抱起那孩儿来又啼哭。那妇女人数遭家恁的，其中必是暗昧。左右！你去唤将那妇人来，我试问他。（卒子做唤科，云）兀那婆婆儿，俺阿妈唤你哩。（正旦见科，云）官人万福。（李嗣源云）兀那妇人，你抱着这个小的，丢在地下去了，可又回来，数番不止，你必是暗昧。（正旦云）官人不嫌絮烦，听妾身口说一遍：我是这本处王屠的浑家，当日所生了这个孩儿，未及满月，不想王屠辞世，争奈无钱埋殡。妾身与赵太公家典身三年，就看管他的孩儿。不想赵太公将我那典身的文书，他改做了卖身的文契。当日他赵太公唤我，我抱着两个孩儿，太公见了，他说："偏你那孩儿便好，怎生饿损了我这孩儿？便将你那孩儿或是丢了或是人养了便罢，若不丢你那孩儿回来，我不道的饶了你！"因此上来到这荒郊野外，丢我这孩儿来。（李嗣源云）嗨！好可怜人也。兀那妇人，比及你要丢在这荒郊野外呵，与了人可不好？（正旦云）妾身怕不待要与人，谁肯要？（李嗣源云）兀那妇人，这小的肯与人呵，与了我为子可不好？（正旦云）官人若不弃嫌，情愿将的去。敢问官人姓甚名谁？（李嗣源云）我是沙陀李克用之子李嗣源是也。久以后抬举的你这孩儿成人长大，我教他认你来。你将他那生时年月小名说与我者。（正旦云）官人，这孩儿是八月十五日半夜子时生，小名唤做王阿三。（李嗣源云）左右那里，好生抱着(...)
和凝当后晋全盛之时，身居相位。故而他的词多承平“雅”、“颂”之声。正像他在《薄命女》中所写的天曙之状：“宫漏穿花声缭绕，窗外星光少。”生动形象，情辞俱佳(...)
这首词写的是一个少妇在暮春时节的一个黄昏，思念亲人并等待他归来的情景。词中表露的是女主人公那种淡淡的哀怨与怅恨，于微婉的格调中流动着丝丝思情。此类写女子独居伤怀、望夫归来的题材，在《花间集》词作中常见。作者大多善于摄取微细的生活镜头，融入特定的自然景象，来表现女主人公的感受。这首词也体现了花间派的这种创(...)
锦绣钱塘富贵家，簪缨画戟官宦衙。百岁能欢几时价，可惜韶华过了他。
全词意境清新、优美，语言隽丽，表现出作者清俊潇洒的风格，是一首成功之作。主题是赋钓雪亭。在词的上半阕，作者纵情歌赞三高的高风亮节，以实写虚，先拓开境界。而以“抚荒祠谁继风流后”一句，为下半阕即景抒怀歌咏钓雪亭这一主题，奠定了根基。上半阕所咏，只是“山雨欲来”之前的衬笔。下半阕写钓雪亭上所见的江天夜雪的清景，以及作者和友人在观赏此景之后，对渔翁钓(...)
居士差矣！想今时人非钱不行。有钱的穿的是异锦轻纱，口食的是香甜美味。无钱的身穿破衣，口食淡饭。无钱君子受熬煎。有钱村汉显英贤。父母弟兄皆不顾，义断恩疏只为钱。先生是知典故的(...)
第五句以下，写主人公因感于生(...)
溪水经过小桥后不再流回，(...)

西江月（为范南伯寿）拼音解读：

jǐn jiē èr jù zé yóu “méi pò ”，xiě dào méi kāi 。méi huā kāi dé nà yàng zǎo ，nà yàng tū rán ，yè shēn shí xiù dào yī zhèn àn xiāng ，méi néng (...)
wēi yǐ bàng wēi yù ，tiáo dì zhì xíng xiàn 。
wù zhū quán ：wèi yú ān huī xiāo xiàn huáng cáng yù běi bù wù zhū shān xià 。quán shuǐ wēi wēn ，sì jì chàng liú 。rú shì yǔ jì ，qīng shuǐ pēn yǒng ，pō wéi zhuàng guān 。chuán shuō gǔ shí mǒu rén gǎn zhe yī qún zhū jīng guò cǐ dì ，zhū gàn kě ér gǒng dì ，yī mǔ zhū jìng gǒng chū shuǐ lái ，chéng wéi yī quán ，suí dé míng “mǔ zhū quán ”，hòu é chuán wéi wù zhū quán 。sòng dài shí sū dōng pō zhī xú zhōu shí ，céng qí xuě yú cǐ 。sū shì céng lìng yǒu yī shǒu shī 《qí xuě wù zhū quán chū chéng mǎ shàng zuò zèng shū yáo wén 》shé yī ：jí shé yì ，lèi sì dà xī yì ，jiù shuō shé yì yǔ xìng fēng zuò yǔ de lóng wéi qīn jiā 。xián bīng qǔ báo ：yì wéi shé yī qiú yǔ yīng yàn 。cāng é jù ：cāng huī sè de é wú gū bèi shā ，héng zài pán zhōng zuò wéi qí xuě de gòng pǐn 。léi chē ：chuán shuō zhōng léi shén jiàng yǔ shí chéng zuò de tiān chē 。qián nián tài shǒu jù ：zhǐ xú zhōu qián rèn tài shǒu fù qīn zhī céng dǎo cǐ quán dé yǔ 。guī guó ：huí guī jīng chéng 。qí yuán lǜ ：xiǎn hè zhèng jì de dài míng cí 。《shī jīng ·wèi fēng ·qí ào 》yī shī shì wèi rén gē sòng zhèng jì xiǎn hè (...)
wéi wǒ zhān yī 。
（lǐ sì yuán lǐng fān zú zǐ shàng ，yún ）dà xiǎo jun1 zú ，gǎn zhe zhè bái tù ér 。wǒ yǒu xīn dài bú gǎn lái ，kě xī le wǒ nà zhī ài yè jīn bī jiàn qù le 。rú jīn gǎn dào zhè lù zhōu zhǎng zǐ xiàn huāng cǎo pō qián ，bú jiàn le bái tù ，zé jiàn dì xià chā zhe yī zhī jiàn 。zuǒ yòu ，yǔ wǒ shí jiāng nà zhī jiàn lái ，chā zài wǒ zhè sā dài zhōng 。（lǐ sì yuán zuò jiàn zhèng dàn kē ，yún ）qí guài yě ！wū nà dào páng biān yī gè fù nǚ rén ，bào zhe yī gè xiǎo hái ér ，jiāng nà hái ér fàng zài dì shàng ，kū yī huí qù le ；tā háng shù shí bù kě yòu huí lái ，bào qǐ nà hái ér lái yòu tí kū 。nà fù nǚ rén shù zāo jiā nín de ，qí zhōng bì shì àn mèi 。zuǒ yòu ！nǐ qù huàn jiāng nà fù rén lái ，wǒ shì wèn tā 。（zú zǐ zuò huàn kē ，yún ）wū nà pó pó ér ，ǎn ā mā huàn nǐ lǐ 。（zhèng dàn jiàn kē ，yún ）guān rén wàn fú 。（lǐ sì yuán yún ）wū nà fù rén ，nǐ bào zhe zhè gè xiǎo de ，diū zài dì xià qù le ，kě yòu huí lái ，shù fān bú zhǐ ，nǐ bì shì àn mèi 。（zhèng dàn yún ）guān rén bú xián xù fán ，tīng qiè shēn kǒu shuō yī biàn ：wǒ shì zhè běn chù wáng tú de hún jiā ，dāng rì suǒ shēng le zhè gè hái ér ，wèi jí mǎn yuè ，bú xiǎng wáng tú cí shì ，zhēng nài wú qián mái bìn 。qiè shēn yǔ zhào tài gōng jiā diǎn shēn sān nián ，jiù kàn guǎn tā de hái ér 。bú xiǎng zhào tài gōng jiāng wǒ nà diǎn shēn de wén shū ，tā gǎi zuò le mài shēn de wén qì 。dāng rì tā zhào tài gōng huàn wǒ ，wǒ bào zhe liǎng gè hái ér ，tài gōng jiàn le ，tā shuō ："piān nǐ nà hái ér biàn hǎo ，zěn shēng è sǔn le wǒ zhè hái ér ？biàn jiāng nǐ nà hái ér huò shì diū le huò shì rén yǎng le biàn bà ，ruò bú diū nǐ nà hái ér huí lái ，wǒ bú dào de ráo le nǐ ！"yīn cǐ shàng lái dào zhè huāng jiāo yě wài ，diū wǒ zhè hái ér lái 。（lǐ sì yuán yún ）hēi ！hǎo kě lián rén yě 。wū nà fù rén ，bǐ jí nǐ yào diū zài zhè huāng jiāo yě wài hē ，yǔ le rén kě bú hǎo ？（zhèng dàn yún ）qiè shēn pà bú dài yào yǔ rén ，shuí kěn yào ？（lǐ sì yuán yún ）wū nà fù rén ，zhè xiǎo de kěn yǔ rén hē ，yǔ le wǒ wéi zǐ kě bú hǎo ？（zhèng dàn yún ）guān rén ruò bú qì xián ，qíng yuàn jiāng de qù 。gǎn wèn guān rén xìng shèn míng shuí ？（lǐ sì yuán yún ）wǒ shì shā tuó lǐ kè yòng zhī zǐ lǐ sì yuán shì yě 。jiǔ yǐ hòu tái jǔ de nǐ zhè hái ér chéng rén zhǎng dà ，wǒ jiāo tā rèn nǐ lái 。nǐ jiāng tā nà shēng shí nián yuè xiǎo míng shuō yǔ wǒ zhě 。（zhèng dàn yún ）guān rén ，zhè hái ér shì bā yuè shí wǔ rì bàn yè zǐ shí shēng ，xiǎo míng huàn zuò wáng ā sān 。（lǐ sì yuán yún ）zuǒ yòu nà lǐ ，hǎo shēng bào zhe (...)
hé níng dāng hòu jìn quán shèng zhī shí ，shēn jū xiàng wèi 。gù ér tā de cí duō chéng píng “yǎ ”、“sòng ”zhī shēng 。zhèng xiàng tā zài 《báo mìng nǚ 》zhōng suǒ xiě de tiān shǔ zhī zhuàng ：“gōng lòu chuān huā shēng liáo rào ，chuāng wài xīng guāng shǎo 。”shēng dòng xíng xiàng ，qíng cí jù jiā (...)
zhè shǒu cí xiě de shì yī gè shǎo fù zài mù chūn shí jiē de yī gè huáng hūn ，sī niàn qīn rén bìng děng dài tā guī lái de qíng jǐng 。cí zhōng biǎo lù de shì nǚ zhǔ rén gōng nà zhǒng dàn dàn de āi yuàn yǔ chàng hèn ，yú wēi wǎn de gé diào zhōng liú dòng zhe sī sī sī qíng 。cǐ lèi xiě nǚ zǐ dú jū shāng huái 、wàng fū guī lái de tí cái ，zài 《huā jiān jí 》cí zuò zhōng cháng jiàn 。zuò zhě dà duō shàn yú shè qǔ wēi xì de shēng huó jìng tóu ，róng rù tè dìng de zì rán jǐng xiàng ，lái biǎo xiàn nǚ zhǔ rén gōng de gǎn shòu 。zhè shǒu cí yě tǐ xiàn le huā jiān pài de zhè zhǒng chuàng (...)
jǐn xiù qián táng fù guì jiā ，zān yīng huà jǐ guān huàn yá 。bǎi suì néng huān jǐ shí jià ，kě xī sháo huá guò le tā 。
quán cí yì jìng qīng xīn 、yōu měi ，yǔ yán jun4 lì ，biǎo xiàn chū zuò zhě qīng jun4 xiāo sǎ de fēng gé ，shì yī shǒu chéng gōng zhī zuò 。zhǔ tí shì fù diào xuě tíng 。zài cí de shàng bàn què ，zuò zhě zòng qíng gē zàn sān gāo de gāo fēng liàng jiē ，yǐ shí xiě xū ，xiān tuò kāi jìng jiè 。ér yǐ “fǔ huāng cí shuí jì fēng liú hòu ”yī jù ，wéi xià bàn què jí jǐng shū huái gē yǒng diào xuě tíng zhè yī zhǔ tí ，diàn dìng le gēn jī 。shàng bàn què suǒ yǒng ，zhī shì “shān yǔ yù lái ”zhī qián de chèn bǐ 。xià bàn què xiě diào xuě tíng shàng suǒ jiàn de jiāng tiān yè xuě de qīng jǐng ，yǐ jí zuò zhě hé yǒu rén zài guān shǎng cǐ jǐng zhī hòu ，duì yú wēng diào (...)
jū shì chà yǐ ！xiǎng jīn shí rén fēi qián bú háng 。yǒu qián de chuān de shì yì jǐn qīng shā ，kǒu shí de shì xiāng tián měi wèi 。wú qián de shēn chuān pò yī ，kǒu shí dàn fàn 。wú qián jun1 zǐ shòu áo jiān 。yǒu qián cūn hàn xiǎn yīng xián 。fù mǔ dì xiōng jiē bú gù ，yì duàn ēn shū zhī wéi qián 。xiān shēng shì zhī diǎn gù de (...)
dì wǔ jù yǐ xià ，xiě zhǔ rén gōng yīn gǎn yú shēng (...)
xī shuǐ jīng guò xiǎo qiáo hòu bú zài liú huí ，(...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

溪水经过小桥后不再流回，(...)
良夜永、牵情无计奈。锦被里、余香犹在。怎得依前灯下，恣意怜娇态。
此处写境遇如此可悲，令人“消魂”。“衷肠事，托何人？”歌者因为封建社会女子没有独立的地位，盼望能找一个可以终生相托的人，盼望找到一个足以托身的所，可以安身立命，终生为之奉献而不改变。
共说春来春去事，多时。

相关赏析

接下来是女主人公的一段回忆，内容是她和意中人一次偶然的相遇──“扇裁月魄羞难掩，车走雷声语未通。”对方驱车匆匆走过，自己因为羞涩，用团扇遮面，虽相见而未及通一语。从上下文描写的情况看，这次相遇不象是初次邂逅，而是“断无消息”(...)
古人常感岁月易逝，因此非常珍视光阴，有“寸阴尺璧”“一寸光阴一(...)
守官如水，胸次莹无瑕。薄税敛。省刑罚，抚安民庶禁奸猾。幸喜词清讼简。无事早休衙。依条按法，看惩一戒百谁不怕？待三年任满期瓜，诏书来早晚迁加。
下两句着力写桃花。在诗人笔下，桃花一簇，深浅放红，然主人已逝，唯有寂寞相随耳。若诗人不寻花至此，则无人赏识。(...)
首联“北风凋白草，胡马日骎骎 ”，点染了边塞紧张的战场气氛，据《汉书·西域传》王先谦补注谓 白草“春兴新苗与诸草无异，冬枯而不萎，性至坚韧”。 白草为北风所凋 ，其风之大，其气之寒，可以想见。 另外《诗经·邶风·北风》有“北风其凉，雨雪其雱”， 朱熹在《诗集传》中认为北风是象征国家的危乱，所 以此处也指边境形(...)
文章开头，妙语传神。“厉王虐，国人谤王”，寥寥七字，胜于千言。一边是厉王虐，一边是国人谤。谤由虐起，事出必然，因果明了，壁垒分明，一开篇便展现给读者一对不可调和的矛盾。既引出召公苦谏的缘由，也为厉王的可悲下场埋下了伏笔。接下来厉王的一“怒”一“喜”，两个动词，如千钧之力，又将矛盾推向高潮，且把这位暴虐无道的昏君形象斧砍刀削得更加逼真。结尾是戛然而止，给读者留下很大的想象空间。开头“国人莫敢言，道路以目”，此语真乃神来之笔，厉王以为高压就可止谤，因而“大喜”，其实高压下的沉默，只是火山喷发前的死寂。结尾“王弗听，于是国人莫敢出言”，这是(...)

作者介绍

姜霖 姜霖，字仲泽，金华（今属浙江）人。元成宗元贞元年（一二九五）为兰溪县学正。月泉吟社第二十六名，署名姜仲泽。事见《月泉吟社诗》、清光绪《兰溪县志》卷四。