死后诗

死后诗原文：

在中国诗歌史上，自第一部诗歌总集《诗经》里吟咏鸱鸮的诗作之后，吟咏日月星辰、山川草木、花鸟鱼虫的咏物诗可谓层出不穷。在浩如烟海的咏物诗中有不少格调颇高、艺术精湛、韵味无穷的佳作。李纲的这首《病牛》便是其中之一。这里，我们不谈此诗所具有的高度概括力，也不说此诗质朴无华的语言美，只是想欣赏一下其“离形得似”、“托物言志”的艺术。司空图《诗品·形容》认为，诗人“形容”（指描摹客观事物）能不拘形似而求得神似，才是精于“形容”者：“离形得似，庶几斯人”。李纲正是精于“形容”者，其《病牛》诗达到了“离形得似”，也即不拘于描写对象的(...)
张惠言出生于常州武进县一个世代为儒然科考不彰的清寒家庭，四岁时父亲就病卒，其母将他含辛茹苦教养而成。惠言回忆其早年孤苦生活时描述道：“一日，暮归，无以为夕餮，各不食而寝。迟明，惠言饿不能起。先妣曰：‘儿不惯饿惫也？吾与尔姊尔弟，时时如此也！’惠言泣，先妣亦泣”（《茗柯文编.先妣事略》）。从十四岁开始就外出教授为生，其间两次在安徽歙县金榜家设帐授徒，泄留时间最为长久。二十六岁至三十九岁时又七上京师应进士试。在张惠言四十二岁的生命历程里，约四分之三的时间身居异乡，为糊口而漂泊四方。所以惠言一生饱尝抛妻离子的别离之苦，也屡受寂寞孤苦的煎熬。此词就借咏燕，委婉且淋漓尽致地抒写他身处异乡时那种寂寞难耐的孤苦感，那种漂泊四方时压抑在心头的感伤，那种茕茕孓立时对亲人与故乡不可遏止的思念。词中“满城社雨，又唤起无家，一年新恨”，“前身应是，一片落红残粉”，“输于池上鸳鸯，日日阑前双暝”等语，既是惠言对浪迹天涯燕子的拟人化描摹，更是他此时此刻孤苦、感伤、思念且又有几分怨懑心态的真实反映。张惠言《双双燕》词所反映出来的苦寒人生遭遇，既是他个人的，又是传统社会中诸多为生计、为功名奔走四方、萍飘天涯的“寒士”们孤苦生涯的真切写照。
魏公子无忌者，魏昭王少子而魏安釐王异母弟也。昭王薨，安釐王即位，封公子为信陵君。是时范睢亡魏相秦，以怨魏齐故，秦兵围大梁，破魏华阳下军，走芒卯。魏王及公子患之。公子为人仁而下士，士无贤不肖皆谦而礼交之，不敢以其富贵骄士。士以此方数千里争往归之，致食客三千人。当是时，诸侯以公子贤，多客，不敢加兵谋魏十馀年。 　　公子与魏王博，而北境传举烽，言“赵寇至，且入界”。魏王释博，欲召大臣谋。公子止王曰：“赵王田猎耳，非为寇也。”复博如故。王恐，心不在博。居顷，复从北方来传言曰：“赵王猎耳，非为寇也。”魏王大惊，曰：“公子何以知之？”公子曰：“臣之客有能深得赵王阴事者，赵王所为，客辄以报臣，臣以此知之。”是后魏王畏公子之贤能，不敢任公子以国政。魏有隐士曰侯嬴，年七十，家贫，为大梁夷门监者。公子闻之，往请，欲厚遗之。不肯受，曰：“臣脩身洁行数十年，终不以监门困故而受公子财。”公子于是乃置酒大会宾客。坐定，公子从车骑，虚左，自迎夷门侯生。侯生摄敝衣冠，直上载公子上坐，不让，欲以观公子。公子执辔愈恭。侯生又谓公子曰：“臣有客在市屠中，愿枉车骑过之。”公子引车入巿，侯生下见其客朱亥，俾倪，故久立与其客语，微察公子。公子颜色愈和。当是时，魏将相宗室宾客满堂，待公子举酒。巿人皆观公子执辔。从骑皆窃骂侯生。侯生视公子色终不变，乃谢客就车。至家，公子引侯生坐上坐，遍赞宾客，宾客皆惊。酒酣，公子起，为寿侯生前。 　　侯生因谓公子曰：“今日嬴之为公子亦足矣。嬴乃夷门抱关者也，而公子亲枉车骑，自迎嬴于众人广坐之中，不宜有所过，今公子故过之。然嬴欲就公子之名，故久立公子车骑巿中，过客以观公子，公子愈恭。巿人皆以嬴为小人，而以公子为长者能下士也。”于是罢酒，侯生遂为上客。侯生谓公子曰：“臣所过屠者朱亥，此子贤者，世莫能知，故隐屠间耳。”公子往数请之，朱亥故不复谢，公子怪之。 　　魏安釐王二十年，秦昭王已破赵长平军，又进兵围邯郸。公子姊为赵惠文王弟平原君夫人，数遗魏王及公子书，请救于魏。魏王使将军晋鄙将十万众救赵。秦王使使者告魏王曰：“吾攻赵旦暮且下，而诸侯敢救者，已拔赵，必移兵先击之。”魏王恐，使人止晋鄙，留军壁邺，名为救赵，实持两端以观望。平原君使者冠盖相属于魏，让魏公子曰：“胜所以自附为婚姻者，以公子之高义，为能急人之困。今邯郸旦暮降秦而魏救不至，安在公子能急人之困也！且公子纵轻胜，弃之降秦，独不怜公子姊邪(...)
离索：离群索居的简括。
诗人将昔时的繁盛和眼前的凄凉，通过具体的景物，作了鲜明的对比，使读者感受特别深切。一般地说，直接描写某种环境，是比较难于突出的，而通过对比，则效果往往能够大大地加强。所以，通过热闹的场面来描写凄凉，就使读者更觉得凄凉的可叹。如此诗前面所写过去的繁华与后面所写后来的冷落，对照极为强烈，前面写得愈着力，后面转得也就愈有力。为了充分地表达主题思想，诗人对这篇诗的艺术结构也作出了不同于一般七绝的安排。一般的七绝，转(...)
我们看传中徐文长的傲气，他进见“督数边兵，威震东南”的胡宗宪，将官们匍伏跪语，不敢举头，而他以部下的一个秀才却侃侃而谈。写徐文长的悲愤，“自负才略”，“视一世士无可当意者”，等等。这些显然就不是只写徐文长的奇人奇事，而是慨叹于当时许许多多失意者的共同遭际了。“古今文人牢骚困苦，未有若先生者也”，这才是袁宏道为徐文长作传的真实感情流露。因此传文末尾最后的两句话，虽然写的是“无之而不奇，斯无之而不奇也”，似乎仍是突出一个“奇”字，但是结语却是一个叹词：“悲夫！”为什么用此二字作结，读者自然(...)
其一一步步登上北邙山山坡，远远望见洛阳四周群山。洛阳城显得多么的寂寞，昔日的宫室全都被烧焚。随处可见的是残垣断壁，荆(...)

死后诗拼音解读：

zài zhōng guó shī gē shǐ shàng ，zì dì yī bù shī gē zǒng jí 《shī jīng 》lǐ yín yǒng chī xiāo de shī zuò zhī hòu ，yín yǒng rì yuè xīng chén 、shān chuān cǎo mù 、huā niǎo yú chóng de yǒng wù shī kě wèi céng chū bú qióng 。zài hào rú yān hǎi de yǒng wù shī zhōng yǒu bú shǎo gé diào pō gāo 、yì shù jīng zhàn 、yùn wèi wú qióng de jiā zuò 。lǐ gāng de zhè shǒu 《bìng niú 》biàn shì qí zhōng zhī yī 。zhè lǐ ，wǒ men bú tán cǐ shī suǒ jù yǒu de gāo dù gài kuò lì ，yě bú shuō cǐ shī zhì pǔ wú huá de yǔ yán měi ，zhī shì xiǎng xīn shǎng yī xià qí “lí xíng dé sì ”、“tuō wù yán zhì ”de yì shù 。sī kōng tú 《shī pǐn ·xíng róng 》rèn wéi ，shī rén “xíng róng ”（zhǐ miáo mó kè guān shì wù ）néng bú jū xíng sì ér qiú dé shén sì ，cái shì jīng yú “xíng róng ”zhě ：“lí xíng dé sì ，shù jǐ sī rén ”。lǐ gāng zhèng shì jīng yú “xíng róng ”zhě ，qí 《bìng niú 》shī dá dào le “lí xíng dé sì ”，yě jí bú jū yú miáo xiě duì xiàng de (...)
zhāng huì yán chū shēng yú cháng zhōu wǔ jìn xiàn yī gè shì dài wéi rú rán kē kǎo bú zhāng de qīng hán jiā tíng ，sì suì shí fù qīn jiù bìng zú ，qí mǔ jiāng tā hán xīn rú kǔ jiāo yǎng ér chéng 。huì yán huí yì qí zǎo nián gū kǔ shēng huó shí miáo shù dào ：“yī rì ，mù guī ，wú yǐ wéi xī tiè ，gè bú shí ér qǐn 。chí míng ，huì yán è bú néng qǐ 。xiān bǐ yuē ：‘ér bú guàn è bèi yě ？wú yǔ ěr zǐ ěr dì ，shí shí rú cǐ yě ！’huì yán qì ，xiān bǐ yì qì ”（《míng kē wén biān .xiān bǐ shì luè 》）。cóng shí sì suì kāi shǐ jiù wài chū jiāo shòu wéi shēng ，qí jiān liǎng cì zài ān huī xī xiàn jīn bǎng jiā shè zhàng shòu tú ，xiè liú shí jiān zuì wéi zhǎng jiǔ 。èr shí liù suì zhì sān shí jiǔ suì shí yòu qī shàng jīng shī yīng jìn shì shì 。zài zhāng huì yán sì shí èr suì de shēng mìng lì chéng lǐ ，yuē sì fèn zhī sān de shí jiān shēn jū yì xiāng ，wéi hú kǒu ér piāo bó sì fāng 。suǒ yǐ huì yán yī shēng bǎo cháng pāo qī lí zǐ de bié lí zhī kǔ ，yě lǚ shòu jì mò gū kǔ de jiān áo 。cǐ cí jiù jiè yǒng yàn ，wěi wǎn qiě lín lí jìn zhì dì shū xiě tā shēn chù yì xiāng shí nà zhǒng jì mò nán nài de gū kǔ gǎn ，nà zhǒng piāo bó sì fāng shí yā yì zài xīn tóu de gǎn shāng ，nà zhǒng qióng qióng jué lì shí duì qīn rén yǔ gù xiāng bú kě è zhǐ de sī niàn 。cí zhōng “mǎn chéng shè yǔ ，yòu huàn qǐ wú jiā ，yī nián xīn hèn ”，“qián shēn yīng shì ，yī piàn luò hóng cán fěn ”，“shū yú chí shàng yuān yāng ，rì rì lán qián shuāng míng ”děng yǔ ，jì shì huì yán duì làng jì tiān yá yàn zǐ de nǐ rén huà miáo mó ，gèng shì tā cǐ shí cǐ kè gū kǔ 、gǎn shāng 、sī niàn qiě yòu yǒu jǐ fèn yuàn mèn xīn tài de zhēn shí fǎn yìng 。zhāng huì yán 《shuāng shuāng yàn 》cí suǒ fǎn yìng chū lái de kǔ hán rén shēng zāo yù ，jì shì tā gè rén de ，yòu shì chuán tǒng shè huì zhōng zhū duō wéi shēng jì 、wéi gōng míng bēn zǒu sì fāng 、píng piāo tiān yá de “hán shì ”men gū kǔ shēng yá de zhēn qiē xiě zhào 。
wèi gōng zǐ wú jì zhě ，wèi zhāo wáng shǎo zǐ ér wèi ān lí wáng yì mǔ dì yě 。zhāo wáng hōng ，ān lí wáng jí wèi ，fēng gōng zǐ wéi xìn líng jun1 。shì shí fàn suī wáng wèi xiàng qín ，yǐ yuàn wèi qí gù ，qín bīng wéi dà liáng ，pò wèi huá yáng xià jun1 ，zǒu máng mǎo 。wèi wáng jí gōng zǐ huàn zhī 。gōng zǐ wéi rén rén ér xià shì ，shì wú xián bú xiāo jiē qiān ér lǐ jiāo zhī ，bú gǎn yǐ qí fù guì jiāo shì 。shì yǐ cǐ fāng shù qiān lǐ zhēng wǎng guī zhī ，zhì shí kè sān qiān rén 。dāng shì shí ，zhū hóu yǐ gōng zǐ xián ，duō kè ，bú gǎn jiā bīng móu wèi shí yú nián 。 　　gōng zǐ yǔ wèi wáng bó ，ér běi jìng chuán jǔ fēng ，yán “zhào kòu zhì ，qiě rù jiè ”。wèi wáng shì bó ，yù zhào dà chén móu 。gōng zǐ zhǐ wáng yuē ：“zhào wáng tián liè ěr ，fēi wéi kòu yě 。”fù bó rú gù 。wáng kǒng ，xīn bú zài bó 。jū qǐng ，fù cóng běi fāng lái chuán yán yuē ：“zhào wáng liè ěr ，fēi wéi kòu yě 。”wèi wáng dà jīng ，yuē ：“gōng zǐ hé yǐ zhī zhī ？”gōng zǐ yuē ：“chén zhī kè yǒu néng shēn dé zhào wáng yīn shì zhě ，zhào wáng suǒ wéi ，kè zhé yǐ bào chén ，chén yǐ cǐ zhī zhī 。”shì hòu wèi wáng wèi gōng zǐ zhī xián néng ，bú gǎn rèn gōng zǐ yǐ guó zhèng 。wèi yǒu yǐn shì yuē hóu yíng ，nián qī shí ，jiā pín ，wéi dà liáng yí mén jiān zhě 。gōng zǐ wén zhī ，wǎng qǐng ，yù hòu yí zhī 。bú kěn shòu ，yuē ：“chén yǒu shēn jié háng shù shí nián ，zhōng bú yǐ jiān mén kùn gù ér shòu gōng zǐ cái 。”gōng zǐ yú shì nǎi zhì jiǔ dà huì bīn kè 。zuò dìng ，gōng zǐ cóng chē qí ，xū zuǒ ，zì yíng yí mén hóu shēng 。hóu shēng shè bì yī guàn ，zhí shàng zǎi gōng zǐ shàng zuò ，bú ràng ，yù yǐ guān gōng zǐ 。gōng zǐ zhí pèi yù gōng 。hóu shēng yòu wèi gōng zǐ yuē ：“chén yǒu kè zài shì tú zhōng ，yuàn wǎng chē qí guò zhī 。”gōng zǐ yǐn chē rù pó ，hóu shēng xià jiàn qí kè zhū hài ，bǐ ní ，gù jiǔ lì yǔ qí kè yǔ ，wēi chá gōng zǐ 。gōng zǐ yán sè yù hé 。dāng shì shí ，wèi jiāng xiàng zōng shì bīn kè mǎn táng ，dài gōng zǐ jǔ jiǔ 。pó rén jiē guān gōng zǐ zhí pèi 。cóng qí jiē qiè mà hóu shēng 。hóu shēng shì gōng zǐ sè zhōng bú biàn ，nǎi xiè kè jiù chē 。zhì jiā ，gōng zǐ yǐn hóu shēng zuò shàng zuò ，biàn zàn bīn kè ，bīn kè jiē jīng 。jiǔ hān ，gōng zǐ qǐ ，wéi shòu hóu shēng qián 。 　　hóu shēng yīn wèi gōng zǐ yuē ：“jīn rì yíng zhī wéi gōng zǐ yì zú yǐ 。yíng nǎi yí mén bào guān zhě yě ，ér gōng zǐ qīn wǎng chē qí ，zì yíng yíng yú zhòng rén guǎng zuò zhī zhōng ，bú yí yǒu suǒ guò ，jīn gōng zǐ gù guò zhī 。rán yíng yù jiù gōng zǐ zhī míng ，gù jiǔ lì gōng zǐ chē qí pó zhōng ，guò kè yǐ guān gōng zǐ ，gōng zǐ yù gōng 。pó rén jiē yǐ yíng wéi xiǎo rén ，ér yǐ gōng zǐ wéi zhǎng zhě néng xià shì yě 。”yú shì bà jiǔ ，hóu shēng suí wéi shàng kè 。hóu shēng wèi gōng zǐ yuē ：“chén suǒ guò tú zhě zhū hài ，cǐ zǐ xián zhě ，shì mò néng zhī ，gù yǐn tú jiān ěr 。”gōng zǐ wǎng shù qǐng zhī ，zhū hài gù bú fù xiè ，gōng zǐ guài zhī 。 　　wèi ān lí wáng èr shí nián ，qín zhāo wáng yǐ pò zhào zhǎng píng jun1 ，yòu jìn bīng wéi hán dān 。gōng zǐ zǐ wéi zhào huì wén wáng dì píng yuán jun1 fū rén ，shù yí wèi wáng jí gōng zǐ shū ，qǐng jiù yú wèi 。wèi wáng shǐ jiāng jun1 jìn bǐ jiāng shí wàn zhòng jiù zhào 。qín wáng shǐ shǐ zhě gào wèi wáng yuē ：“wú gōng zhào dàn mù qiě xià ，ér zhū hóu gǎn jiù zhě ，yǐ bá zhào ，bì yí bīng xiān jī zhī 。”wèi wáng kǒng ，shǐ rén zhǐ jìn bǐ ，liú jun1 bì yè ，míng wéi jiù zhào ，shí chí liǎng duān yǐ guān wàng 。píng yuán jun1 shǐ zhě guàn gài xiàng shǔ yú wèi ，ràng wèi gōng zǐ yuē ：“shèng suǒ yǐ zì fù wéi hūn yīn zhě ，yǐ gōng zǐ zhī gāo yì ，wéi néng jí rén zhī kùn 。jīn hán dān dàn mù jiàng qín ér wèi jiù bú zhì ，ān zài gōng zǐ néng jí rén zhī kùn yě ！qiě gōng zǐ zòng qīng shèng ，qì zhī jiàng qín ，dú bú lián gōng zǐ zǐ xié (...)
lí suǒ ：lí qún suǒ jū de jiǎn kuò 。
shī rén jiāng xī shí de fán shèng hé yǎn qián de qī liáng ，tōng guò jù tǐ de jǐng wù ，zuò le xiān míng de duì bǐ ，shǐ dú zhě gǎn shòu tè bié shēn qiē 。yī bān dì shuō ，zhí jiē miáo xiě mǒu zhǒng huán jìng ，shì bǐ jiào nán yú tū chū de ，ér tōng guò duì bǐ ，zé xiào guǒ wǎng wǎng néng gòu dà dà dì jiā qiáng 。suǒ yǐ ，tōng guò rè nào de chǎng miàn lái miáo xiě qī liáng ，jiù shǐ dú zhě gèng jiào dé qī liáng de kě tàn 。rú cǐ shī qián miàn suǒ xiě guò qù de fán huá yǔ hòu miàn suǒ xiě hòu lái de lěng luò ，duì zhào jí wéi qiáng liè ，qián miàn xiě dé yù zhe lì ，hòu miàn zhuǎn dé yě jiù yù yǒu lì 。wéi le chōng fèn dì biǎo dá zhǔ tí sī xiǎng ，shī rén duì zhè piān shī de yì shù jié gòu yě zuò chū le bú tóng yú yī bān qī jué de ān pái 。yī bān de qī jué ，zhuǎn (...)
wǒ men kàn chuán zhōng xú wén zhǎng de ào qì ，tā jìn jiàn “dū shù biān bīng ，wēi zhèn dōng nán ”de hú zōng xiàn ，jiāng guān men pú fú guì yǔ ，bú gǎn jǔ tóu ，ér tā yǐ bù xià de yī gè xiù cái què kǎn kǎn ér tán 。xiě xú wén zhǎng de bēi fèn ，“zì fù cái luè ”，“shì yī shì shì wú kě dāng yì zhě ”，děng děng 。zhè xiē xiǎn rán jiù bú shì zhī xiě xú wén zhǎng de qí rén qí shì ，ér shì kǎi tàn yú dāng shí xǔ xǔ duō duō shī yì zhě de gòng tóng zāo jì le 。“gǔ jīn wén rén láo sāo kùn kǔ ，wèi yǒu ruò xiān shēng zhě yě ”，zhè cái shì yuán hóng dào wéi xú wén zhǎng zuò chuán de zhēn shí gǎn qíng liú lù 。yīn cǐ chuán wén mò wěi zuì hòu de liǎng jù huà ，suī rán xiě de shì “wú zhī ér bú qí ，sī wú zhī ér bú qí yě ”，sì hū réng shì tū chū yī gè “qí ”zì ，dàn shì jié yǔ què shì yī gè tàn cí ：“bēi fū ！”wéi shí me yòng cǐ èr zì zuò jié ，dú zhě zì rán (...)
qí yī yī bù bù dēng shàng běi máng shān shān pō ，yuǎn yuǎn wàng jiàn luò yáng sì zhōu qún shān 。luò yáng chéng xiǎn dé duō me de jì mò ，xī rì de gōng shì quán dōu bèi shāo fén 。suí chù kě jiàn de shì cán yuán duàn bì ，jīng (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

其一一步步登上北邙山山坡，远远望见洛阳四周群山。洛阳城显得多么的寂寞，昔日的宫室全都被烧焚。随处可见的是残垣断壁，荆(...)
烈士暮年，壮心不已。下边两句，将当时边境上疾风扑面、黑云压城的情景生动地描绘了出来。北风，暗指北来的蒙(...)

相关赏析

从“甚愧丈人厚”到诗的终篇，写诗人对韦济的感激、期望落空、决心离去而又恋恋不舍的矛盾复杂心情。这样丰富错杂的思想内容，必然要求诗人另外采用顿挫曲折的笔法来表现，才能收到“其入人也深”的艺术效果。在坎坷的人生道路上，(...)
小桃枝下试罗裳，蝶粉斗遗香。
画面上的景物己写完，无声的静态画境己转化为有声的动态诗境。按照一般题画诗的作法，诗人或对画中情景加以赞(...)
苍梧竹叶清，宜城九酝醝。

作者介绍

曹翊 曹翊（?－879年），名七伯。唐朝军事人物。曹全晸之子，曹翔之兄，早年登第，领陇州牧。乾符六年（879年）黄巢渡江，转战饶、信、宣、歙、杭等州。曹翊领兵追击，及歙县篁墩，陷入黄巢埋伏的包围圈中，力战阵亡。赠东岩大将，谥忠烈，葬于篁墩北山下。曹翊阵亡后，曹翔次子曹遇过继给曹翊为嗣。